ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΚΥΜΗΣ
1854: Ο Κυμαίος ιερέας Γεώργιος Οικονόμου, παλαιός ναυτικός και άνθρωπος ευρήτατης μόρφωσης, ιδρύει Ναυτικό Σχόλειο-Φροντιστήριο καιδιδάσκειστους νέους της Κύμης και της ευρύτερης περιοχής, για τριάντα (30) συναπτά χρόνια, την Κυβερνητική και τη Ναυσιπλοϊα,την χρήση των τότε γνωστών οργάνων, ακόμη και ξένων γλωσσών.
1955: Με την απόφαση της τότε Κυβέρνησης ιδρύεται η ΔΣΕΝ/Π/ΚΎΜΗΣ, αρχίζει η διαδικασία ανέργεσης κτιρίων και γίνεται η προκύρυξη για την επιλογή τριάντα (30) ναυτικών δοκίμων.
1955: Με την απόφαση της τότε Κυβέρνησης ιδρύεται η ΔΣΕΝ/Π/ΚΎΜΗΣ, αρχίζει η διαδικασία ανέργεσης κτιρίων και γίνεται η προκύρυξη για την επιλογή τριάντα (30) ναυτικών δοκίμων.

Παρ΄ότι η νέασχολή και βεβαίως και κάπως απομακρυσμενη για την εποχή, το ενδιαφέρον των νέων της εποχής, όχι μόνο της περιοχής, αλλα πανελλαδικά, είναι μεγάλο.Μετά τις ιατρικές εξετάσεις,έμειναν 150 υποψήφιοι.Από αυτούς, μόνον οι 18 τα κατάφεραν.Άλλες εποχές, άλλες απαιτήσεις και,βεβαίως, δυσκολίες.Για να συμπληρωθεί ο αριθμός 30, πήραν άλλους 12 από τους επιλαχώντες των άλλων σχολών.Και ενώ η ίδρυση της Σχολής της Κύμης ήταν γεγονός και οι πρώτοι δόκιμοι περίμεναν με αγωνία την έναρξη των μαθημάτων, οι εργασίες αποπεράτωσης των εγκαταστάσεων καθυστερούσαν και ετέθει εύλογα το θέμα εγκατάστασή τους.Εναλλακτικές λύσεις δεν υπήρχαν πολλές.

Παραχωρείται μια πτέρυγα του ΔΕΣΠΟΤΙΚΟΎ,ιδιοκτησίας της οικογένειας Μυλωνοπούλου, την οποία ευχαριστούμε ιδιαίτερα, που μέχρι τότε λειτουργούσε ως ορφανοτροφείο, το ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΕΙΟΝ, κάπου σε μια απο τις 56 στροφές της διαδρομής Κύμης-Παραλίας.
Η εγκατάσταση και η τακτοποίηση έγινε ως ακολούθως:
Τον ένα όρροφο,τον χρησιμοποιεί η Διοίκηση υπό τον Πλωτάρχη Λ.Σ. Βέττα, έναν υπαξιωματικό και ένα ναύτη.Στο κάτω οροφο, η μια αίθουσα διαμορφώθηκε ως αίθουσα ψυχαγωγίας.Ο κοιτώνας, τα υπνωτήρια κενά.Δεν έχουν φτάσει ακόμα τα κρεβάτια.Άλλες ανέσεις;Ας το αφήσουμε καλύτερα.Οι δόκιμοι,σε ομάδες 3-4 ατόμων, νοικιάζουν δωμάτια σε ξενοδοχεία ή σε σπίτια στην Κύμη.Πηγαίνουν το πρωί για μάθημα, από το μονοπάτι συνήθως,το μεσημέρι ανεβαίνουν και συτίζονται στα γύρω εστιατόρια, επιστρέφουν το απόγευμα για μάθημα και μελέτη, το βράδυ πάλι στην Κύμη για δείπνο και ύπνο και αυτό συνεχίζεται όλο το χρόνο σε όλες τις καιρικές συνθήκες.Πάντα με τα πόδια...Τα περισσότερα μαθήματα διδάσκονται με υπαγόρευση σημειώσεων, λόγω ελλείψεως βιβλίων και οι σημειώσεις των δοκίμων ,αποτελούν την βάση για την έκδοση εγχειριδίων από τους διδάσκοντες καθηγητές για τις επόμενες γενιές.
Κάποια στιγμή, στην μέση του χειμώνα, ευτυχώς φτάνουν τα κρεβάτια και τα στρώματα, διαμορφώνεται ο θάλαμος και οι δόκιμοι κοιμούνται πλέον στο ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΕΙΟΝ.Εξακολουθούν,όμως, να ανεβαίνουν στην Κύμη για γεύμα και ύπνο.
Το καλοκαίρι έρχεται , οι δόκιμοι φοιτούν ενάμιση μήνα παραπάνω,λόγω της καθυστερημένης έναρξης των μαθημάτων, πού λόγος για σκόντο,φεύγουν εκπαιδευτικό, εν σύνεχεια για διακοπές και επιστρέφουν τον Οκτώβριο,ελπίζοντας ότι η Σχολή θα είναι έτοιμη και θα λειτουργήσει στο νέο κτίριο.Το κτίριο είναι ημιτελές , χωρίς κουφώματα και η σχολή παραμένει στο ορφανοτροφείο.
Η εγκατάσταση και η τακτοποίηση έγινε ως ακολούθως:
Τον ένα όρροφο,τον χρησιμοποιεί η Διοίκηση υπό τον Πλωτάρχη Λ.Σ. Βέττα, έναν υπαξιωματικό και ένα ναύτη.Στο κάτω οροφο, η μια αίθουσα διαμορφώθηκε ως αίθουσα ψυχαγωγίας.Ο κοιτώνας, τα υπνωτήρια κενά.Δεν έχουν φτάσει ακόμα τα κρεβάτια.Άλλες ανέσεις;Ας το αφήσουμε καλύτερα.Οι δόκιμοι,σε ομάδες 3-4 ατόμων, νοικιάζουν δωμάτια σε ξενοδοχεία ή σε σπίτια στην Κύμη.Πηγαίνουν το πρωί για μάθημα, από το μονοπάτι συνήθως,το μεσημέρι ανεβαίνουν και συτίζονται στα γύρω εστιατόρια, επιστρέφουν το απόγευμα για μάθημα και μελέτη, το βράδυ πάλι στην Κύμη για δείπνο και ύπνο και αυτό συνεχίζεται όλο το χρόνο σε όλες τις καιρικές συνθήκες.Πάντα με τα πόδια...Τα περισσότερα μαθήματα διδάσκονται με υπαγόρευση σημειώσεων, λόγω ελλείψεως βιβλίων και οι σημειώσεις των δοκίμων ,αποτελούν την βάση για την έκδοση εγχειριδίων από τους διδάσκοντες καθηγητές για τις επόμενες γενιές.
Κάποια στιγμή, στην μέση του χειμώνα, ευτυχώς φτάνουν τα κρεβάτια και τα στρώματα, διαμορφώνεται ο θάλαμος και οι δόκιμοι κοιμούνται πλέον στο ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΕΙΟΝ.Εξακολουθούν,όμως, να ανεβαίνουν στην Κύμη για γεύμα και ύπνο.
Το καλοκαίρι έρχεται , οι δόκιμοι φοιτούν ενάμιση μήνα παραπάνω,λόγω της καθυστερημένης έναρξης των μαθημάτων, πού λόγος για σκόντο,φεύγουν εκπαιδευτικό, εν σύνεχεια για διακοπές και επιστρέφουν τον Οκτώβριο,ελπίζοντας ότι η Σχολή θα είναι έτοιμη και θα λειτουργήσει στο νέο κτίριο.Το κτίριο είναι ημιτελές , χωρίς κουφώματα και η σχολή παραμένει στο ορφανοτροφείο.

Στο διάστημα αυτό , έχουν διενεργηθεί εξετάσεις για τη νέα χρονιά και στους 30 δευτεροετείς,πλέον προστίθενται και οι 35 πρωτοετείς.Τουλάχιστον θα είχαν κάτι να κάνουν.Όλοι μας γνωρίζουμε,έχουμε ζήσει ή ακούσει τα των σχέσεων Δευτεροετών- Πρωτοετών και τι σήμαινε Αρχηγός Σχολής.
Τα κρεβάτια συμπληρώνονται στον έναν και μοναδκό θάλαμο και ανέρχονται σε 3 κατα σειρά, ντάνες. Στον θάλαμο τώρα μένουν 65 δόκιμοι,ενώ οι μέχρι τότε αίθουσα ψυχαγωγίας μετατρέπεται σε αίθουσα διδασκαλίας για τους πρωτοετείς. Με την έναρξη της καινούργιας χρονιάς 1957 -1958, βλέποντας ότι η κατάσταση δεν ειναι η αναμενόμενη ως προς την αποπεράτωση της Σχολής, η διοικούσα τάξη, με αρχηγό της τον Γεώργιο Λέρτα, αποφασίζει να δράσει. Με αίσθημα ευθύνης προς τις επόμενες σειρές και με πλήρη συμφωνία όλων των δοκίμων, εξουσιοδοτείται ο αρχηγός της σχολής να βγει αναφορά στον Διοικητή, με αίτημα τον καθορισμό της ημερομνίας για τη μεταφορά της σχολής στο κτήριό της.

Ήθελε γερά κότσια για μια τέτοια κίνηση. Και τα είχαν. Η απάντηση του Κ. Διοικητή είναι αόριστη, γενικόλογη. Αλήθεια,όμως, τι μπορούσε να κάνει από μόνος του...Η συνέχεια είναι τελεσιγραφική. Εάν με την επιστροφή από τις διακοπές των Χριστουγέννων το κτίριο της Σχολής δεν είναι έτοιμο, οι δόκιμοι θα επιστρέψουν στα σπίτια τους εκτός εάν εις τα διπλώματα της αποφοίτησης, αντί της "Δημόσιας Σχολής Εμπορικού Ναυτικού/ Κύμης", αναγράφεται "Μυλωνοπούλιον Ορφανοτροφείον/ Κύμης".
Έτος 1957, οι δόκιμοι Δευτεροετείς ηλικίας 18 - 19 ετών μακριά από τους δικούς τους, με ωριμότητα όμως, με ευθύνη και σεβασμό προς αυτό που επέλεξαν. Η αντίδραση του Κ.Διοικητού μάλλον σκληρή και βίαια. Χαρακτηρίζει την κινηση "ανταρσία" για να μην ξεχνάμε και τη ναυτική ορολογία. Η στάση του, είναι λίαν επιθετική σε όλη την τάξη τν Δευτεροετών και ιδιαίτερα στον Αρχηγό της, αλλά είχε αποτέλεσμα...Η κίνηση αναφέρεται και γίνεται γνωστή στην ηγεσία του ΥΕΝ.
Εντός της επόμενης εβδομάδας, η Σχολή επιθεωρείται από τους Κ.Κ. Αντωνιάδη, έναν Αξιωματικό σημείο αναφοράς από όλους για τις προσπάθειές του προς τη βελτίωση της Ναυτικής Εκπαίδευσης και Μοσχονά. Ελέγχονται οι συνθήκες διαβίωσης. Και καλείται ο αρχηγός της Σχολής να επαναλάβει το αίτημα των συμμαθητών του. Ο Αρχηγός της Σχολής, Δόκιμος Δευτεροετής Γιώργος Λέρτας, εξηγώντας για μια ακόμη φορά τους λόγους και την ανάληψη ευθύνης από τον ίδιο και τους συμμαθητές του, επαναλαμβάνει το αίτημα. Και λαμβάνει προσωπική διαβεβαίωση του Κ. Αντωνιάδη ότι με την επιστροφή από τις διακοπές των Χριστουγέννων, η Σχολή θα ήταν έτοιμη και θα μεταφερόταν στο κτίριό της, με έντολη να το διαβιβάσει αμέσως στους συμμαθητές του. Έτσι και έγινε.
Έτος 1957, οι δόκιμοι Δευτεροετείς ηλικίας 18 - 19 ετών μακριά από τους δικούς τους, με ωριμότητα όμως, με ευθύνη και σεβασμό προς αυτό που επέλεξαν. Η αντίδραση του Κ.Διοικητού μάλλον σκληρή και βίαια. Χαρακτηρίζει την κινηση "ανταρσία" για να μην ξεχνάμε και τη ναυτική ορολογία. Η στάση του, είναι λίαν επιθετική σε όλη την τάξη τν Δευτεροετών και ιδιαίτερα στον Αρχηγό της, αλλά είχε αποτέλεσμα...Η κίνηση αναφέρεται και γίνεται γνωστή στην ηγεσία του ΥΕΝ.
Εντός της επόμενης εβδομάδας, η Σχολή επιθεωρείται από τους Κ.Κ. Αντωνιάδη, έναν Αξιωματικό σημείο αναφοράς από όλους για τις προσπάθειές του προς τη βελτίωση της Ναυτικής Εκπαίδευσης και Μοσχονά. Ελέγχονται οι συνθήκες διαβίωσης. Και καλείται ο αρχηγός της Σχολής να επαναλάβει το αίτημα των συμμαθητών του. Ο Αρχηγός της Σχολής, Δόκιμος Δευτεροετής Γιώργος Λέρτας, εξηγώντας για μια ακόμη φορά τους λόγους και την ανάληψη ευθύνης από τον ίδιο και τους συμμαθητές του, επαναλαμβάνει το αίτημα. Και λαμβάνει προσωπική διαβεβαίωση του Κ. Αντωνιάδη ότι με την επιστροφή από τις διακοπές των Χριστουγέννων, η Σχολή θα ήταν έτοιμη και θα μεταφερόταν στο κτίριό της, με έντολη να το διαβιβάσει αμέσως στους συμμαθητές του. Έτσι και έγινε.

Η Σχολή μεταφέρεται στο κτίριο αμέσως μετα τις διακοπές των Χριστουγέννων , οι δόκιμοι μένουν στους θαλάμους στο κτίριο του Διοικητηρίου και η σίτιση γίνεται στο εστιατόριο του Μπέη στην παραλία της Κύμης, 3 λεπτά δρόμο από το "μονοπατάκι της ελευθερίας", όπως το είχαν ονομάσει. Η αρχή έγινε, οι βάσεις και τα θεμέλια μπήκαν. Και η Σχολή παραμένει σε λειτουργία μέχρι και σήμερα...και θα συνεχίζει. Από τότε έχουν αποφοιτήσει περισσότεροι από 1.300 Αξιωματικοί που επανδρώνουν τα πλοία του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού, με καταξιωμένους Πλοιάρχους και στελεχώνουν γραφεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πολλοί τα κατάφεραν περισσότερο. Προόδευσαν και διακρίθηκαν στον Εφοπλισμό

Πάρις Δράγνης με την GOLDENPORT SHIPMANAGEMENT την πρώτη Ελληνική εταιρία που σύντομα θα μπει στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, Ευγένιος Τίγκας, Σταμάτης Φραγκούλης, Πάρις Κατσούφης με τα κρουαζιερόπλοια στην Αμερική και άλλοι, μικροί και μεγάλοι. Απόφοιτοι της Κύμης σταδιοδρόμησαν στο Λ.Σ. και έφτασαν στις υψηλότερες Βαθμίδες του Σώματος. Ναύαρχος ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ά Υπ/γος, ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΝΤΡΙΧΑΣ, Υπ/ρχος, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ και πάρα πολλοί άλλοι.

Απόφοιτοι της Κύμης διακρίθηκαν και σε άλλους τομείς, ναυτιλιακούς και μη. Ασφαλιστές - Brokers - Δικηγόροι - Ναυτοδάσκαλοι - Πολιτικοί και άλλοι. Ανάμεσά τους, ο Γεώργιος Λέρτας, ο πρώτος μαθητής και Πρώτος Αρχηγός της Σχολής. Τα χρόνια περνούν, η μία σειρά διαδέχεται την άλλη. Και κάθε φορά, κάθε σειρά βάζει και κάποιο λιθαράκι. Η Δ.Σ.Ε.Ν γίνεται Α.Δ.Σ.Ε.Ν και, τελευταία, Α.Ε.Ν.